بررسی اثرات ضد باکتریایی و فیتوشیمیایی عصاره های گیاهان بومی فلفل زینتی و درمنه در مقابل فیتوپاتوژن های رایج گوجه فرنگی

چکیده بیماری های باکتریایی گیاهان میوه دار باعث آسیب های زیادی در سرتا سر جهان می شوند. به منظور مدیریت بیماری های گیاهی، مواد شیمیایی مختلفی در تمام دنیا مورد استفاده قرار می گیرند.این مواد در بافت های حیوانی تجمع پیدا کرده و باعث به خطر انداختن سلامت انسانی می شوند. گیاهان به عنوان مخزنی از مواد شیمیایی درمانی موثر می توانند منابع با ارزشی از آفت کش های طبیعی تلقی گردند. گونه های گیاهی سنتی برای مدیریت میکروارگانیسم های پاتوژن گیاهی مهم هستند. جنس capsicum annuum l.متعلق به خانواده سولاناسه میباشد و انواع مختلفی از فلفل را شامل می شود. در مطالعه حاضر فعالیت ضد باکتریایی عصاره های الکلی میوه گونه ای از فلفل و برگ گیاه درمنه در مقابل سویه های ایزوله و استاندارد فیتوپاتوژن گوجه فرنگی با استفاده از روش انتشار دیسک در آگار و چاهک در مقایسه با آنتی بیوتیک منتخب در شرایط آزمایشگاهی بررسی شده است. عصاره ها فعالیت های ضد باکتریایی را در محدوده مهاری رشد 14- 3 میلی متر نشان دادند.محدوده mic بدست آمده از عصاره های این گیاهان بین 512-32 میکروگرم درمیلی لیتر متعاقب روش رقت در آبگوشت نشان داده شد. این مقادیر برای mbc در محدوده غلظتی512?-64 میکروگرم در میلی لیتر بود. غربالگری فیتوشیمیایی فلفل زینتی حضورساپونین،ترکیبات فنلی، تانن، آلکالوئید،فلاونوئید،استروئید و ترپنوئید و در درمنه حضور آنتراکوئینون، فلاونوئید، تانن، ترکیبات فنلی،آلکالوئید و ترپنوئید رادر هر دو حلال نشان داد. توانایی عصاره های میوه این گونه گیاهی جهت مهار رشد باکتری ها نشان دهنده پتانسیل ضد باکتریایی آن می باشد که ممکن است بتوان از آن در کنترل بیولوژیکی دیگر پاتوژن ها استفاده کرد. نتایج بدست آمده، نشان داد که عصاره اتانولی ومتانولی هر دو گیاه افق قابل توجهی در وسعت بخشیدن به فعالیت های داروهای گیاهی ضد میکروبی دارند.